سه شنبه 20 شهریور احسان حدادی: امیدوارم 6 طلای بازی های آسیایی و سه مدال المپیک را بگیرم  
   
 

دارنده چهار مدال طلای پرتاب دیسک بازی های آسیایی در گفت و گو با پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان از محورهای صحبتهایش با وزیر، بازیهای آسیایی اندونزی، شرایط تمرینی و اردوها، زندگی شخصی و تمایلش به ازدواج صحبت کرد.
به گزارش پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، احسان حدادی قهرمان پرتاب دیسک کشورمان و دارنده چهار مدال طلای بازی های آسیایی، صبح امروز با وزیر ورزش و جوانان دیدار کرد.
حدادی پس از این دیدار با پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان گفت و کرد و از محورهای صحبتهایش با وزیر، بازیهای آسیایی اندونزی، شرایط تمرینی و اردوها، زندگی شخصی و تمایلش به ازدواج صحبت کرد که در ادامه مشروح این گفت و گو را می خوانید.
در خصوص دیدار با وزیر ورزش و جوانان و محورهای صحبت ها کمی توضیح دهید.
خیلی از این دیدار خوشحالم و توانستم با وزیر هم راجع به قبل از مسابقات آسیایی و هم بعد از بازی ها و اتفاقاتی که افتاد صحبت کنم. قول مدال طلا را به وزیر داده بودم که خد ارا شکر شرمنده نشدم و توانستم با اختلاف خیلی زیاد با نفر دوم این مدال را کسب کنم. همچنین در مورد برنامه هایم تا المپیک 2020 صحبت کردم چون هدف اصلی من المپیک و نتیجه خیلی خوب در این مسابقات است. یک نقره المپیک دارم و دنبال خوشرنگ تر کردن آن هستم.
مهمتر از همه این است که انگیزه دارم. انگیزه در ورزش قهرمانی بسیار مهم است خیلی از قهرمانان را داشتیم که از لحاظ بدنی بسیار آماده بودند ولی به خاطر انگیزه نداشتن نتوانستند نتیجه خوب بگیرند. با بودن «حسین توکلی» و «مک ویلکینز» این انگیزه به وجود آمده است. هردوی مربیان من مدال طلای المپیک دارند و آنها بسیار به من انگیزه داده اند تا مثل خودشان در المپیک طلایی شوم این آرزوی ورزشی من است.
این درخواست را از وزیر داشتم که حمایت وزارت ورزش پشت من باشد و تا المپیک 2020 این حمایت ها ادامه داشته باشد که خدا را شکر دکتر سلطانی فر نگاه ویژه ای همیشه به بنده و دو و میدانی داشتند و این قول را دادند که حمایت کنند تا اردوها برگزار شود و اتفاقات خوبی بیافتد تا ان شاءالله در دو ومیدانی بتوانیم در المپیک دو مداله شویم. خیلی خوشحالم که پدر خانواده ورزش من را می فهمد.
تا چه زمانی می خواهید به ورزش قهرمانی ادامه دهید؟
خودم این انگیزه را دارم که تا المپیک 2028 باشم. ما قهرمانانی را در پرتاب دیسک داشتیم که در سن 42 سالگی مدال المپیک گرفتند و این کاری نیست که نشود انجام داد اما در ورزش نمی توان چیزی را پیش بینی کرد ممکن است آسیب ببینید و مجبور شوید همین فردا ورزش قهرمانی را کنار بگذارید ولی اگر اتفاق خاصی نیفتد حالا حالاها هستم و سرباز این مملکت خواهم بود و ان شاءالله بتوانم 6 مدال بازی های آسیایی و سه مدال المپیک را کسب کنم.
پرخبرترین ورزشکار ایران در بازی های آسیایی از نگاه رسانه های دنیا بودید. چه نظری دارید؟
اول لطف خداست و دوم تداوم قهرمانی است که بیشتر به چشم می آید. همیشه دوست داشتم مدال هایم را تکرار کنم و خدا را شکر توانستم چند مدالم را تکرار کنم ولی چند مدال مثل قهرمانی جهان و المپیک تکرار نشده که امیدوارم این اتفاق بیفتد.
عملکرد دو و میدانی را در بازی های آسیایی اندونزی چطور ارزیابی می کنید؟
عملکرد ما با 2 طلا و یک نقره در کل قابل قبول بود ولی توانایی و پتانسیل دو و میدانی ایران خیلی بیشتر است. ما پارسال در قهرمانی آسیا 4 طلا ویک برنز گرفتیم. تفتیان دونده بسیار خوبی است اما رقبایش بسیار خوب دویدند. حسین کیهانی واقعا خوب دوید و در 3 هزار متر با مانع شاهکار کرد. امیر مرادی نیز همینطور در 800 متر رکورد خودش را زد و در 1500 متر نقره گرفت. ولی در پرتاب وزنه که امید صد در صد مدال داشتیم موفق نبودیم همچنین در برخی ماده های دیگر هم می توانستیم مدال بگیریم اما فکر می کنم باید خیلی بیشتر کار کنیم.
اینکه ورزشکاران ما رکورد خودشان را نزدند به چه عاملی بر می گردد؟
دلیل آن شرکت نکردن در اردوهای مختلف و رقابت با ورزشکاران بزرگ است. خودم به یاد دارم زمانی که 17 ساله بودم اردویی در بلاروس و اوکراین داشتیم وقتی آنجا تمرین می کردم در دایره کنار من قهرمان المپیک تمرین می کرد. من فقط آن را نگاه می کردم و می گفتم یعنی می شود یک روزی مثل او شوم؟ بنا بر این ضمن اینکه با مهارت های قهرمانان بزرگ آشنا می شدم و چیزهای زیادی یاد می گرفتم، سعی و تلاشم را بیشتر می کردم و انگیزه زیادی نیز پیدا می کردم اما وقتی در سالنی تمرین می کنید که کنارت نفر دهم ایران است قاعدتا انگیزه کمتر می شود به طور مثال در کشتی تمرینات را که می بینیم هر طرف ورزشکار یک قهرمان جهان یا المپیک ایستاده ولی در دوومیدانی همچین چیزی نبوده و الگوی زیاد قوی نداشتیم به خاطر این کمی در این رشته عقب افتادیم.
الان که این شرایط وجود ندارد چه باید کرد؟
با برگزاری اردوهای خارجی و آوردن مربیان خارجی به داخل کشور می توان این شرایط را بوجود آورد. با آمدن مربیان و ورزشکاران خارجی، هم ارز وارد مملکت می شود هم ورزشکاران ما می توانند از آنها یاد بگیرند.
یکی از موضوعات صحبت من با آقای وزیر تشکیل کمپ اختصاصی پرتاب ها بود. با این کمپ ما می توانیم ورزشکاران همسایه ایران که نفرات بعد از من هستند را به ایران بیاوریم. هم به آنها آموزش پرتاب بدهیم و هم آنها هزینه های مربیان ما را بدهند. مثلا وقتی ورزشکار عرب می خواهد با مربی آمریکایی بنده کار کند هزینه او را هم پرداخت می کند و عملاً ما هیچ هزینه ای به مربی خارجی پرداخت نمی کنیم.
چرا می گویند احسان حدادی ورزشکار پرخرجی است؟
این که می گویند ورزشکار پرخرج حرف غیر کارشناسی است. این که 20 هزار دلار برای من خرج شده است، به من که نداده اند. هزینه مربی، اردو ها، ماساژور و ... شده است. حقوق ماهیانه بنده یک میلیون و دویست هزار تومان است که از کمیته و صندوق حمایت از قهرمانان می گیرم. در دوره های قبل هم این شرایط برای من مهیا بود که توانستم طلا بگیرم. اگر اردوها برگزار نشود نمی توان در دوومیدانی که کشورهای دیگر هزینه های بسیار زیادی می کنند موفق بود. برخی کورها در 4 سال سه میلیون دلار خرج یک ورزشکار می کنند که مدال طلای المپیک بگیرد ولی ما سالی 150 هزار دلار. دوست داشتم در کنار من چند جوان هم بیاید و یاد بگیرند اما هزینه ها سنگین است. ماهانه هزینه پروتئین و مکمل من 10 میلیون تومان است.
ارزیابی شما از دختران دوو میدانی کار چیست؟
در دو میدانی خیلی پتانسیل مدال آوری داریم. به آقای وزیر هم گفتم اگر امروز خرج کنیم چهار سال دیگر 4 مدال طلا در پرتاب ها داریم و 8 سال دیگر 8 طلا هم در بخش خانم ها و هم آقایان. 10 سال طول می کشد که یک ورزشکار بالای 60 متر پرتاب کند، دوومیدانی رشته سختی است و کمتر کسی وارد آن می شود بنابراین نباید داشته هایمان را کنار بگذاریم بلکه باید آنها را حفظ کنیم.
خانم ها هم اگر مربی خوب داشته باشند خیلی پیشرفت می کنند. هر کشوری یک پتانسیل دارد. ژن ایرانی ها در پرتاب ها خوب است و اگر در این رشته ها سرمایه گذاری کنیم خیلی نتیجه خوبی خواهیم گرفت. همه که نمی توانند قهرمان المپیک شوند. نسبت هزینه هایمان باید با مدال آوری در آسیا، جهان و المپیک متناسب باشد و به همه رده ها در جای خود توجه شود.
نتایج کاروان ایران در بازی های آسیایی اندونزی را چطور ارزیابی می کنید؟
به اعتقاد من هم بدشانسی آوردیم و هم ناداوری در خیلی از رشته ها داشتیم. خیلی دوست داشتم بسکتبال مدال طلا بگیرد. کاراته هم مهدی زاده باید طلایی می شد. در جودو، ووشو و تکواندو هم همینطور. به نظر من اگر بازی ها در جاکارتا متمرکز بود می توانستیم چهارم و یا حداقل پنجم شویم. تنوع مدالی خوبی داشتیم و در رشته های بیشتری مدال گرفتیم اما در بعضی رشته ها که انتظار می رفت نیز ناکامی هایی داشتیم اما در کل نتایج کاروان خوب بود.
چه برنامه ای برای زندگی شخصی خود دارید؟
خیلی دوست دارم ازدواج کنم( با خنده). با کسی که بتواند من را درک کند و خانواده دار باشد ورزشکار بودن یا نبودنش فرقی نمی کند. می خواستم در اینستاگرام پست بگذارم که می خواهم ازدواج کنم (با خنده)
بداخلاق که نیستید؟
در تمرینات خیلی بداخلاقم و وقتی در اردو هستم اصلا جواب کسی را نمی دهم اما در زندگی اجتماعی و شخصی برخوردم خوب است و به کسی کاری ندارم.
ازدواج با ورزش قهرمانی منافاتی ندارد؟
من معتقدم که نه. چون خیلی از قهرمانان بزرگ را داریم که ازدواج کردند و خیلی موفق تر هم شدند.
با دختر ایرانی ازدواج می کنید یا خارجی؟
دختر ایرانی را ترجیح می دهم. از لحاظ فرهنگی ما خیلی با دختران خارجی تفاوت داریم.
در برنامه ای تلویزیونی از شما سوالی راجع به اهدای مدالتان به رئیس جمهور کردند. در مورد این موضوع توضیح دهید.
چهار سال پیش که مدالم را به دکتر روحانی اهدا کردم قاعدتا آن زمان شرایط مملکت از لحاظ اقتصادی فرق می کرد اما این شرایط بیشتر به تحریم ها مرتبط است و گریبانگیر خودم هم شده. مدتی اسپانسر خوبی داشتم ولی الان به خاطر تحریم ها آن را از دست داده ام. حرف من این بود که مدال را اصولا یک بار به یک شخص اهدا می کنند و تکرار آن به اعتقاد من لوث کردن کار است و معنا ندارد.
شما به آقای روحانی رای دادید؟
بله
از این رای پشیمانید؟
خیر. برای چه پشیمان باشم؟ همیشه گفته ام من هر کاری بخواهم انجام دهم انقدر در مورد آن فکر می کنم که تصمیم درست بگیرم تا پشیمان نشوم. مطمئنم این اتفاقاتی که الان در کشور ما افتاده قاعدتا دولت یا نظام ما نمی خواهد این اتفاق بیافتد و مثلا دلار بشود 15 هزار تومان. این اثرات تحریم هاست. الان ترکیه و روسیه هم تحریم هستند. در روسیه 4 سال پیش یک دلار 29 روبل بود ولی الان 79 روبل است. بنابر این نمی توان گفت چون این دولت و یا این شخص رئیس جمهور است با عث این شرایط شده است.
در مورد نتایج بانوان یران در بازی های آسیایی چه نظری دارید و این که برخی از آنها با وجود متاهل و مادر بودن افتخارآفرینی کردند.
خیلی زیباست که بانوان ما به این علم و حرفه ای گری رسیده اند که حتی بعد از اینکه ازدواج می کنند باز به ورزش حرفه ای برمی گردند. در سالهای گذشته اینگونه نبود و با ازدواج از دنیای قهرمانی خداحافظی می کرند. این نشان دهنده این است که بانوان ایران به سمت حرفه ای تر شدن می روند. نتایج بانوان ما هم در این مسابقات خیلی خوب بود. در کبدی، قایقرانی، کاراته، تکواندو و ووشو خیلی خوب کار کردند.
نگاه و توجه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک به ورزش بانوان و اعزام 97 بانوی ورزشکار به بازی ها خیلی کار خوبی بود و امیدوارم برای المپیک هم این حمایت ها صورت بگیرد تا بانوان بتوانند به ارتقای جایگاه ایران کمک کنند. بانوان ما نسبت به همسایگان ایران بسیار بهتر و حرفه ای تر ورزش می کنند.
حرف پایانی؟
امیدوارم با حمایت های وزارت ورزش و جوانان و شخص وزیر بتوانم با انگیزه ای که دارم در المپیک نتیجه خوبی بگیرم.